اقتصاددان مطرح: تورم شدیدی در راه است

یان شپردسون، اقتصاددان باسابقه شرکت پانتئون، با مقایسه تورم‌های شدید در دهه‌های گذشته میلادی، پیش‌بینی می‌کند که در آینده شاهد افزایش شدید تورم خواهیم بود.

به گزارش کوین دسک، همه چیزهای قدیمی دوباره جدید می‌شود و وقتی صحبت از تورم است، این مسئله شامل رضایت‌مندی سرمایه‌گذاران نیز می‌شود. یان شپردسون (Ian Shepherdson)، اقتصاددان ارشد آمریکا در شرکت پیش‌بینی پانتئون (Pantheon)، بر این باور است که رضایت‌مندی از آهنگ کم‌رمق افزایش قیمت‌ها در سال‌های اخیر ناشی می‌شود.

او روز دوشنبه در گزارشی نوشت که همین اتفاق در اوایل دهه ۱۹۶۰ درست قبل از تورم دو رقمی که به دهه ۱۹۷۰ سرازیر شد، روی داد.

افزایش احتمالی تورم این بار ممکن است از بسته محرک مالی ۱.۹ تریلیون دلاری که به‌تازگی جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، آن را امضا کرده است و همچنین چاپ پول تقریباً مداوم بانک مرکزی این کشور (فدرال رزرو) ناشی شود.

شپردسون در گزارش خود نوشت:

مقصود ما در اینجا این است که ممکن است آمریکا اکنون در آستانه تغییر عمده تورم در مسیر صعودی باشد که نقطه آغازش مانند دهه ۱۹۶۰ تقریباً پایین بوده و انتظاراتی که مثل آن زمان عمیقاً جاگیر شده است.

آهنگ فعلی افزایش قیمت مصرف‌کننده که کمتر از ۲ درصد است، چندان نگران‌کننده نیست. اما سرمایه‌گذارانی هستند که نگرانند و این از خرید بیت کوین (BTC) به‌عنوان محافظ [در برابر تورم] مشخص است.

این اقتصاددان ارشد درحالی‌که به‌طور مشخص نامی از بیت کوین نبرد، هشدار داد:

افراد بسیار کمی از مدیران و معامله‌گران امروزی سبد سرمایه‌گذاری اوراق قرضه آخرین شوک تورمی را به یاد دارند، اما این مسئله باعث نمی‌شود احتمال بروز یک شوک دیگر از بین برود.

توضیحات شپردسون درباره آنچه ۶۰ سال پیش روی داد، در زیر آمده است:

عامل تورم در نیمه دوم دهه ۱۹۶۰، هزینه جنگ ویتنام و هزینه داخلی برنامه سیاسی- اجتماعی لیندون بی جانسون (Lyndon B. Johnson)، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، موسوم به «جامعه بزرگ» (Great Society) بود. پس‌ازآن، افزایش قیمت‌ها به‌دلیل شوک‌های قیمت نفت در نیمه اول دهه ۱۹۷۰ و همچنین سیاست پولی بی‌رمق بانک مرکزی آمریکا سرعت گرفت.
تورم هسته قیمت مصرف‌کننده (CPI)، که شامل مواد غذایی و انرژی نیست، از ۱.۳ درصد در سال ۱۹۶۵ به ۳.۵ درصد در سال ۱۹۶۷ افزایش یافت و سپس به ۶.۲ درصد در ۱۹۷۰ رسید. این شوکی برای سرمایه‌گذارانی بود که نتوانستند موقعیت خود را با تورم بالا تطبیق دهند.
سپس همان اتفاق تکرار شد، زیرا تورم هسته به رکوردهای جدیدی افزایش یافت و در فوریه ۱۹۷۵ به بالاترین میزان در ۱۱.۷ درصد رسید.
هنگام سومین غافلگیری تورمی، در ۱۹۷۹-۱۹۸۰، سرمایه‌گذاران بسیار هوشمندتر شده بودند. تورم هسته از عدد ۱۹۷۵ هم بیشتر بود و در مه ۱۹۸۰ به ۱۳.۳ درصد رسید و رکود عمیق‌تر شد.
[اما] این بار، عامل تورم بالاتر می‌تواند واکنش مالی هنگفت به همه‌گیری کووید-۱۹ باشد. اگرچه شوک تورمی مشابه دهه ۱۹۶۰ زیاد اتفاق نمی‌افتد، اما این‌یکی ممکن است خیلی هم دیر کرده باشد.
سرمایه‌گذاران معمولاً انتظار دارند فردا مثل امروز باشد؛ ازاین‌رو، تغییرات عمده [مانند تورم] اغلب برای مدتی طولانی کم‌اهمیت جلوه داده می‌شوند.
ما نمی‌توانیم به عقب برگردیم و ذهن صاحبان [اوراق قرضه خزانه‌داری] را در سال ۱۹۶۴ بخوانیم، اما این فرض که بیشتر آنها کمترین تصوری نداشتند که چه اتفاقی قرار است بیفتد، خوشحالمان می‌کند.
هرکسی که این دیدگاه را داشت و سبد سرمایه‌گذاری خود را متناسب با آن تنظیم کرد، طی چند سال بعدی –در واقع حدود ۲۰ و چند سال بعد– به‌شدت از افزایش تورم آسیب دید.